Deel 2 Boedapest

Ik had jullie  beloofd om nog een vervolg te breien aan mijn Boedapest verhaal...
Wat vliegt de tijd snel, het is inmiddels reeds 7 weken geleden.
Waar waren we gebleven?

Deze verrukkelijke ijscoupes, het water loopt me in de mond, en brengt ons bij één van de mooiste koffiehuizen 'Gerbeaud'. We hebben er nog wel een paar mooie geprobeerd, onder andere het New York Café, dat lag trouwens niet ver van ons hotel en is ook een afstapplaats bij hop on hop off de groene of lichte blauwe bussen.

Het interieur ziet er prachtig uit. en uiteraard drink je  er de lekkerste koffie!

Thee kennen ze ook, kijk eens naar de verzameling theepotten klaar om een quiltje  te maken.

 Terwijl we genieten van een lekkere koffie fantaseren we over de mensen die zoals in de tijd van Sissi leefden en hier ook koffie kwamen drinken...Deze oude gebouwen zijn goed bewaard gebleven in ieder geval.

 Na een lekkere koffie konden we er tegen om een flinke wandeling te doen. Richting Parlement komen we deze schoenen tegen...
ons even op een bankje gezet en nagedacht hoe het leven van veel mensen hier heeft plaats gevonden en eindigde.
Letterlijk het water in gegooid, een hele bevolking... gruwelijk wat er daar gebeurd is. Spijtig genoeg stopt oorlog nooit, kijk naar wat er op dit moment allemaal verkeerd loopt in de wereld.

Parlement in zicht, aanschuiven voor tickets hmm eerstvolgende en tevens laatste toer met Engelse gids voor vandaag is 4 uur later...

Ok tickets gekocht, dat willen we wel zien!

 Binnenin het gebouw zijn er twee identieke vleugels, in die tijd was dit trouwens een heel modern gebouw met zelfs een gesofisticeerd  airco systeem!
Vier knopjes aan ieder bankje, 1 ja, 2 nee, 3 geen interesse en 4 ik wil iets zeggen.Wanneer het niet interessant was kon je wegglippen en in de lange gangen een lange sigaar roken...

 En overal zie ik rozetten en randjes...

 Parlement was de moeite waard!

 Nu richting patchworkwinkel!
grote winkel, vier stofjes gekocht, 5 euro de meter maar blijkt oude collectie aan de zelfkant te lezen. Maar ik vind ze wel mooi en blijven een herinnering aan Boedapest

Een beetje verder, klein reclamebordje, met een pijl die onze aandacht trekt!

Our shop is outstanding and unique because we talk to our customers about the history of our traditions as well as the symbology and meanings of the patterns and 

technics.

.

 Een lieve dame die ons hartelijk welkom heette in haar winkeltje. Ze sprak perfect Engels, en liet mij van alles zien. Ze had een enorme verzameling aan oude boeken waarin prachtige patronen instonden. en even mocht ik erin kijken. De bedoeling van haar winkeltje was dat ze echte oude patronen terug tot leven liet komen, typische Hongaarse kleuren waren oorspronkelijk alleen wit of met blauw. Pas de laatste jaren zijn die patronen zo kleurrijk geworden. Ze wist te vertellen dat de oudere bevolking verplicht Russisch moest kennen. Maar dat de bevolking nu, en vandaar dat de jongeren allemaal als tweede taal Engels of Frans kennen. Ze zijn ook verplicht examens af te leggen in die tweede taal.We zijn er meer dan een uur gebleven.
Ze verkocht er leuke handtassen, waarop een metalen plaatje was aangebracht met motieven en oude symbolen uit vroegere tijden. Ze had een goede kijk op haar handeltje en bij haar vond je dingen die uniek waren.
Spijtig dat we zover van elkaar wonen.We zouden veel van elkaar kunnen leren!
Als je meer van haar wil te weten komen zoek dan eens haar website op:
maghun magyar világörökség és hagyomány, ze heeft ook een facebookpagina.

Thank you Andrea


Ik vond er in een antiek winkeltje ook nog een paar leuke boeken voor in mijn veel te kleine kast.

Zo ik heb nog iemand ontmoet in Boedapest dat geloven jullie nooit... maar daaarover vertel ik een volgende keer.

Fijne zondag morgen! 

Carine