Dag twee van mijn Delft verhaal...

Lekker geslapen,  heerlijk ontbeten, DH doet altijd gezond...als we op weekend gaan. Grappig; fruit eten.  Hij maakt er thuis nooit tijd voor behalve als ik een appeltje schil en het in zijn handen stop terwijl we TV kijken.
Dus na gezellig te hebben ontbeten, trokken we onze stapschoenen aan en reden we naar Scheveningen.
Aan de zee, lekker uitwaaien en het ruisen van de zee horen... Maar wat was daar aan de hand?

Een leeg strand...?
Twee buldozers en een bobcatje waren bezig met hopen zand te versjouwen.
Daar wilde ik het fijne van weten.

Wij waren erop uit om in zo'n leuk ' copa cabana' decor s' middags een kleine snack te eten... mis  dus.
Ik laat hier een foto zien van het jaar voordien. Van wat ik nog in mijn hoofd had!

Fleurige terrasjes om ter mooiste zetels en gekleurde kussens, iedere zaak in een ander thema...

En nu was er dit: niets alle terrassen weg. hnnnn raar.
Een mevrouwtje aangesproken die met haar hondje aan het wandelen was...
Wat is er hier aan de hand? Bulldozers op het strand?

Ja dat komt door de storm, alles was onder het zand bedolven en nu maken ze de dijk terug schoon...
En de terrassen, bedolven onder het zand?
Nee, natuurlijk niet. Die komen in het voorjaar weer terug. Wij vroegen ons af amaai wat een immens werk is me dat? Elektriciteit, waterafvoer, WC en de kookfornuizen...van al die terrassen zo ver of je maar kunt kijken.
Normaal stappen we naar de pier maar nu konden we er niet op.
Grote tralies ervoor, problemen met de veiligheid, slecht onderhouden geweest, wordt verkocht...?
Spijtig, daar hadden ze lekkere appeltaart met koffie voor een appel en een ei.

 Hier zie je nog heel wat te doen voor het bobcatje.

 Dan maar verder genieten van de grappige bronzen beeldjes langs de dijk

 En dan een terrasje gezocht in het zonnetje,

 Genieten van de zee, Ik moet er altijd aan dat liedje denken over Scheveningen sé en nu kan ik er niet opkomen...

Nog een leuke kleerwinkel gezien en in de etalage stond nu net de trui van mijn dromen! Binnengestapt en wonder boven wonder, mijn maat was er nog!

Ik weet het weer; Een meisje dat uit Scheveningen kwam Sangejo....

Prettige dag morgen, vlek Carine